22

*kilka miesięcy później*

Bruno i zespół prężnie się rozwijali. Grywali w restauracjach i na małych koncertach. Byłam z niego dumna jak nigdy oraz cieszyłam się, że robi to co kocha. Miałam nawet okazję poznać wszystkich z kapeli. Oprócz Jamareo i Bruna był tam jeszcze Kameron, który grał na puzonie i Phared, który gra na gitarze elektrycznej. Niedawno dołączył do nich Phil (były chłopak Anki). Jak się okazało chłopak ma kawałek głosu i świetnie pasuje do duetów lub chórków. Co jakiś czas przychodziłam lub jeździłam z Brunem na koncerty i nigdy nie żałowałam, bo każdy z nich przepełniony był świetną atmosferą i pozytywną energią bijącą od chłopaków.

Pewnego razu Bruno totalnie mnie zaskoczył (jak to ma w swoim zwyczaju).

Jak zazwyczaj wieczorami obijaliśmy się przed telewizorem, popijając herbatkę.

- Może dołączyłabyś do nas?- rzucił.

- Słucham?! - zapytałam,nie bardzo rozumiejąc o co mu chodzi.

- Mam na myśli...No...Może byś dołączyła do naszego zespołu?...- zamilkł, wpatrując się w telewizor.

Zdziwiona obróciłam się w jego stronę i spojrzałam z lekko rozdziawioną ze zdziwienia buzią. Musiało to naprawdę komicznie wyglądać, ponieważ Bruno zaśmiał się, po czym pocałował lekko w usta. Minęła chwila, a ja nadal trwałam w owej pozycji.

- Halo Paula, Ziemia do Marsa.- śmiał się, machając rękoma przed moją twarzą.

- Chyba Mars do Ziemi.- śmiałam się.

- No więc, jak będzie? - zapytał.

- Nie mam pojęcia. Nie widzę tam siebie.

- Jak to? - zapytał lekko zawiedziony. Masz bardzo dobry głos.

- Oj Bruno, normalnie. Wy pasujecie jako boysband, bez dziewczyn. Poza tym, ja wolałabym karierę solową. - uśmiechnęłam się.

- No cóż, skoro tak uważasz to nic na siłę, ale jak coś to Ci proponowałem.

- Kocham Cię Peter. - wyszeptałam, całując jego usta. Tak! Te boskie usta!

- Kocham Cię Paula. - wyszeptał, odwzajemniając pocałunek.

Nazajutrz z rana otrzymałam list. Koperta ani list nie były podpisane, ale miałam wrażenie, że to ona...

_______________________________________________________________________________

Hello mordeczki! Kto się stęsknił za Paulinką? :D Spokojnie, spokojnie, powracam na stałe. Przepraszam za taką mega długą przerwę (aż 7 miesięcy ty głupia pało). Wybaczcie mi, nowa szkoła i w luj obowiązków dają w kość :/ ale postaram się do was wrócić wraz z wiosną <3 Tak na zachętę możecie zostawić komentarzyki i mnie motywować, bo muszę się na nowo wkręcić w pisanie ;) Kocham Was, dziękuję za ponad 4 400 wyświetleń <3